Biały Owczarek Szwajcarski
PODSTAWOWE INFORMACJE
Klasyfikacja FCI: Grupa 1 – Psy pasterskie i zaganiające. Sekcja 1 – Psy pasterskie. Nr wzorca 347
Kraj pochodzenia: Oficjalnie Szwajcaria, jednak rasa pochodzi od białych owczarków niemieckich, a jej hodowla jako odrębnej rasy rozpoczęła się w USA i Kanadzie
Długość życia: 10-12 lat
Rodzaj szaty: Gęsta, przylegająca, z obfitym podszerstkiem. Włos okrywowy twardy i prosty. Dopuszczalny włos lekko falisty, o ile jest twardy.
Maść: Biała
Długość życia: 11 - 12 lat
Wysokość w kłębie: Psy: 58-66 cm; Suki: 53-61 cm
Waga dorosłego osobnika: Pies: ok. 30-40 kg; Suka: ok. 25-35 kg
OPIS RASY
Owczarek szwajcarski to rasa inteligentnych i bardzo towarzyskich psów. Uwielbiają spędzać czas ze swoimi opiekunami, chętnie i szybko się uczą i nie lubią zbyt długo siedzieć w miejscu. Choć rasę wyodrębniono z owczarka niemieckiego, białe owczarki szwajcarskie są sporo spokojniejsze i łagodniejsze od swoich kuzynów.
HISTORIA
Biały owczarek szwajcarski wywodzi się bezpośrednio od owczarka niemieckiego. Jednak białe umaszczenie u owczarków niemieckich zostało uznane za cechę niepożądaną - wierzono, że biała sierść może wiązać się z głuchotą. Natomiast na dworze Habsburgów próbowano osiągnąć czystą linię wyłącznie białych owczarków, które miały pięknie komponować się z jasnymi sukniami królowych i siwymi końmi. Początkowo rasa była najbardziej popularna w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie, skąd trafiły ostatecznie do Szwajcarii. Tam też spodobały się mieszkańcom na tyle, że Szwajcaria wystąpiła o oficjalne uznanie rasy przez FCI i psy otrzymały swój przydomek “szwajcarski” w nazwie. Rasa jest na tyle popularna za oceanem, że można spotkać ją pod nazwą “biały owczarek amerykańsko-kanadyjski”. Pierwszy owczarek szwajcarski został zarejestrowany w Polsce w 2003 roku.
CHARAKTER
Biały owczarek szwajcarski wywodzi się od owczarków niemieckich. Tak jak swój kuzyn jest psem inteligentnym, pewnym siebie i chętnym do współpracy z człowiekiem. Bardzo szybko się uczy nawet trudnych komend i zadań, przez co idealnie nadaje się do przeróżnych sportów. Białe owczarki szwajcarskie przywiązują się do swoich opiekunów. Choć nie są natarczywe w okazywaniu uczuć, to bardzo lubią towarzyszyć domownikom w różnych codziennych czynnościach. Białe owczarki są z reguły przyjaźnie nastawione do ludzi i innych zwierząt, mogą więc mieszkać zarówno ze starszymi dziećmi, jak i innymi psami.
WYGLĄD
Z wyglądu owczarek szwajcarski bardzo przypomina swojego kuzyna, owczarka niemieckiego. Jak sama nazwa wskazuje, biały owczarek szwajcarski ma umaszczenie w kolorze bieli i jest to jedyny wariant dopuszczalny we wzorcu rasy. Owczarek szwajcarski to mocny i umięśniony pies średniej wielkości. Uszy ma stojące, trójkątne i idealnie proste, a oczy w kształcie migdałów, lekko skośne. Owczarek szwajcarski występuje w dwóch odmianach - z długą lub półdługą sierścią. W obu przypadkach sierść może być lekko falista, natomiast osobniki długowłose mają wyraźną grzywę na szyi.
HODOWLA I ZDROWIE
Dziś biały owczarek szwajcarski jest uważany za wytrzymałą i zdrową rasę psów. Niemniej, niektóre choroby dziedziczne występują u niego stosunkowo często, podobnie jak u owczarka niemieckiego. Należą do nich przede wszystkim dysplazja stawów biodrowych, choroby oczu, jak również MDR1, mielopatie zwyrodnieniowe (DM) czy hipertermia złośliwa. Jednak w poważnej hodowli wszystkie zwierzęta przed skrzyżowaniem są poddawane testom genetycznym, które dostarczają informacji o tym, jak wysokie jest ryzyko przeniesienia niektórych chorób dziedzicznych. Psy o silnych obciążeniach genetycznych zostają wyłączone z hodowli. Zagrożenie zdrowotne występujące u owczarków niemieckich związane z silnie pochyloną linią grzbietu i zadem pod zbyt dużym kątem nie występuje u odmiany szwajcarskiej, gdyż hodowcy tej rasy kładą duży nacisk na naturalną budowę wzorowaną na wilczej.
PIELĘGNACJA
Owczarek szwajcarski okazuje się nieskomplikowany i łatwy w pielęgnacji dzięki swojej sztywnej sierści. Zaleca się jednak regularne czesanie, aby zachować zdrową strukturę sierści i jej piękny połysk. Równie ważne jest regularne odrobaczanie i szczepienia u weterynarza. Ponadto należy zwracać szczególną uwagę na uszy, oczy i pazury psa. Od czasu do czasu wymagają one również czyszczenia lub skracania i powinny być sprawdzane przez lekarza weterynarii w przypadku wystąpienia zmian.